De trots van Vaihingen
 
In 1924 wilde de gemeente Vaihingen een nieuwe brandweerauto aanschaffen. Waarschijnlijk onder leiding van de burgemeester werd niet alleen gediscussieerd over de vraag op welk chassis het blusvoertuig geconstrueerd moest worden, maar ook hoe e.e.a. gefinancierd zou kunnen worden. Uiteindelijk deden ook de omliggende dorpen, het regionale bestuur en zelfs de plaatselijke industrie mee om gezamenlijk de koopprijs van precies 31.360,90 Mark bij elkaar te brengen. Met dat bedrag in de hand kon de gemeente bij Benz-Gaggenau een brandweerauto laten bouwen.

 

De ambtelijke inkopers kozen voor een Benz Type 2 CSN chassis met een 40 pk sterke motor. De blusinrichting werd geheel naar wens van de koper samengesteld en bestond uit een drietraps centrale pomp die d.m.v. een transmissie door de motor werd aangedreven. Met de overige accessoires, zoals een slanghaspel achterop, de houten ladders, de onontbeerlijke gereedschappen en niet op de laatste plaats de maximaal elf brandweermannen, kwam het gewicht van de bluswagen op zo’n 2,5 ton. Dankzij de 40 paarden onder de motorkap kon de Benz een top van 50 km/u bereiken.

 

Op 3 juni 1925 nam de brandweer van Vaihingen dit nieuwe gevaarte in ontvangst. Al snel werd de vuurrode Benz, officieel ‘Automobilspritze (blusvoertuig) Benz-Gaggenau’ genaamd, de trots van de dat jaar opgerichte brandweerfederatie. Tot in de Tweede Wereldoorlog werd de bluswagen door de gemeente ingezet en uiteindelijk kwam hij terecht bij de bedrijfsbrandweer van de firma Salamander in Kornwestheim. Een langzaam einde op de schroothoop werd de Benz 2 CSN gelukkig bespaard en vandaag de dag valt de brandweerauto te bewonderen in het brandweermuseum van Winnenden. Het is een relikwie uit de tijd dat brandweerauto’s nog geen dak hadden en de bemanning aan alle weersomstandigheden waren blootgesteld.