De zonderling
 
De naam Gottlob Espenlaub is voornamelijk bekend in de luchtvaart. Op 20-jarige leeftijd bouwde hij uit wrakstukken een eigen zweefvliegtuig. Dat was in 1920 en vanaf dat moment was zijn naam als ontwerper van vliegtuigen gevestigd.

 In 1928 vatte Gottlob Espenlaub het plan op zijn kennis uit de vliegtuigindustrie toe te passen op de automobielbouw. Een Wanderer diende als basis voor zijn plan. Terwijl hij het onderstel kennelijk geheel ongewijzigd liet, kon hij op het koetswerk zijn ideeën realiseren. Zonder acht te slaan op de contemporaine carrosseriebouw meende hij de praktijk van de vliegtuigbouw één op één op de automobielbouw te kunnen toepassen. Alhoewel er geen technische gegevens of andere notities betreffende zijn auto zijn nagelaten, mag men aannemen dat hij lichtmetaal combineerde met elementen uit de constructie van zweefvliegtuigen. Op deze manier ontstond een bolvormig voertuig met vier ingesloten wielen. Gezien de ruimte die nodig was voor de voorwieluitslag binnen de carrosserie was het voertuig een stuk breder dan de gebruikelijke automobiel. Vanwege het gebruikte onderstel was het niet mogelijk stilistische verfijningen aan de carrosserie aan te brengen. Dat was de reden dat het koetswerk er nogal lomp uitzag en het geheel wekte de indruk van een bizar voertuig uit lang vervlogen tijden. Het passagierscompartiment, waarvan de kleine driedelige voorruit met raamstijlen was gefixeerd werd eveneens in een gemengde bouwwijze uitgevoerd. Om de stijfheid van de carrosserie te bewaren koos de 28-jarige Gottlob Espenlaub er voor slechts één deur te monteren. Chauffeur en passagiers stapten aan de rechterkant in. Dat het om een auto ging werd duidelijk aan de voorkant, want voor de koeling van de Wanderer-motor was een grille noodzakelijk en die werd door de vliegtuigbouwer met lamellen uitgevoerd. Daarnaast plaatste hij de twee koplampen.