De opvolger die het niet werd
 
Toen de directie van Triumph in Coventry besloten had dat er vanaf 1951 een opvolger moest komen voor de succesvolle 1800/2000 Roadster zette hoofdontwerper Walter Belgrove zich aan zijn tekentafel en schiep een open tweezitter met een compleet nieuwe vormgeving en talrijke snufjes die hun tijd ver vooruit waren.

 

De uitklapbare koplampen waren misschien wel de meest duidelijke exponent van zijn hang naar het buitengewone. Als de verlichting was uitgeschakeld bedekten twee rechthoekige klepjes de koplampen en gaven daarmee het front een naadloos voorkomen. Als de lampen werden ingeschakeld klapten deze in de kleur van de auto gespoten afdekkingen automatisch weg, zodat de lichtstraal vrijkwam. Andere, op het oog minder opvallende, vernieuwingen waren de in het onderstel ingebouwde hydraulische krik, het eveneens hydraulisch bediende kapmechanisme en de elektrisch verstelbare stoelen. Ook de radio, die Belgrave als standaarduitrusting in zijn model liet inbouwen was in die dagen geen alledaagse verschijning. Afwijkend van de meeste andere auto’s was ook de motorkap die zowel naar links als naar rechts geopend kon worden, maar die ook in zijn geheel kon worden weggenomen. De daarbij horende vergrendeling kon vanuit het interieur bediend worden. Deze alles bij elkaar zeer complexe techniek werd door Walter Belgrove in een elegante maar strak vormgegeven carrosserie verpakt, waarin beide deuren, het onder een afdekplaat opgeborgen dak en de verborgen achterwielen naadloos werden geïntegreerd.

 

In 1951 zou met de productie worden begonnen. Maar intern wanbeleid leidde tot onvoldoende capaciteit in de carrosserieafdeling die ook buiten de deur niet kon worden opgevangen en zo kwam het dat de TR-X nooit in serieproductie ging.