Wat te doen als er niets is?

Al in 1870 was het metaalbewerkingsbedrijf van de familie Neumann gevestigd in het dorp Spremburg, dat zich in 1950 in de DDR bevond. De binnenplaats lag vol met onderdelen van Volkswagen en Mercedes en andere nog uit de jaren ’30 stammende spullen. Daaronder bevond zich ook een Volkswagen Kübelwagen uit 1943. Deze had Wilhelm Neumann in 1947 als schroot opgehaald en mee naar huis genomen. Het waren met name de bodemplaat en de assen van deze Volkswagen die in 1955 de basis zouden vormen van een unieke personenwagen.

De twee zonen van Wilhelm Neumann, de 20-jarige Erhard en zijn drie jaar oudere broer Manfred droomden ervan een eigen auto te bouwen. Het uiterlijk was bedacht door Erhard, die zijn ideeën op papier zette om ze vervolgens in een 1:10 schaalmodel uit te voeren. Honderden uren was hij bezig met deze voorbereidingen, tot alles helemaal naar wens was en toen ook Manfred met het zelf ontworpen nieuwe uiterlijk tevreden was gingen zij aan de slag om de verschillende onderdelen op ware grote in metaal vorm te geven. Een bijzonderheid was daarbij de buitengewone achterruit, die speciaal voor dit doel in Plexiglas werd uitgevoerd. De techniek van Neumann’s Volkswagen werd aangepast aan de onderdelen die voorhanden waren. Zo kwam de stuurkolom ooit uit de fabriek in Wolfsburg, terwijl de achterlichten, richtingaanwijzers en koplampen oorspronkelijk voor een Wartburg 311 bedoeld waren.  Een 30 pk sterke VW-motor met versnellingsbak werd tenslotte achterin gebouwd. En toen de naamloze eigenbouw uiteindelijk met zwarte nitrolak was afgelakt woog het geheel precies 880 kg.

Met het Oost-Duitse kenteken ZF 47-11 zorgde de zwarte personenwagen vanaf 1958 voor vele verbaasde blikken in de straten van de DDR.