Het stiefbroertje
 
Onder de naam “Industrias del transporte Automotor srl’ richtten de gebroeders Nelson José en Eligio Oscar Bongiovanni in 1959 een autofabriek op. De verantwoordelijke autoriteiten in de indertijd van overheidswege gestuurde Argentijnse economie gaven hen daarvoor het groene licht.

 

Vanaf 1961 werd met de merknaam Zunder het type 1500 aangeboden, dat werd aangedreven door een Porsche motor. Om het aanbod te kunnen uitbreiden zochten de broers naar een tweede model waarin zij deze officieel door Porsche geleverde boxermotor ook zouden kunnen gaan gebruiken. De daarvoor noodzakelijke inbouw van de motor achterin beperkte de modelkeuze aanzienlijk, maar het lijkt erop dat de broers al snel bij de Karmann-Ghia uitkwamen. Op de eerste plaats was de sportieve tweezitter vanaf 1955 een bestseller op de Duitse markt en bovendien was het technisch mogelijk, zonder al te grote ingrepen, de standaard ingebouwde VW-motor door het krachtige alternatief uit de Porsche 356 te vervangen. De Zuid-Amerikaanse technici bouwden aldus twee prototypes van hun eigen visie op een coupé, die echter uiterlijk het origineel van Karmann zeer dicht benaderden. Met name voor wat betreft de motorkap en het vooraanzicht waren er verschillen die echter nauwelijks verhullen konden dat de grote broer uit Osnabrück model had gestaan voor de Zunder-imitatie.

 

Ingevolge de tegenvallende verkoop van de Zunder 1500 moesten ook de kosten voor de verdere ontwikkeling van de Zunder Cupé aanzienlijk worden ingeperkt en uiteindelijk werden de plannen voor serieproductie van een tweede model op de lange baan geschoven. De geringe financiële buffer leidde als snel naar het beëindigen van de automobielfabricage bij Zunder.